De geschiedenis van geur: van tempel tot Ambielectric
Share
De betovering van geur door de eeuwen heen
Door Claudia van GeurFris
Geur speelt al duizenden jaren een grote rol in het leven van mensen – veel langer dan we misschien denken. Van heilige rituelen tot koninklijke parfums en slimme trucjes tegen stank: de geschiedenis van geur is rijk, verrassend en soms ronduit wonderlijk.
Geur in de oudheid: een heilige zaak
Meer lezen over de rol van geur in het oude Egypte? Bekijk het artikel van het Rijksmuseum van Oudheden over geur en cosmetica in het oude Egypte. In het oude Egypte werd geur beschouwd als iets goddelijks. Priesters gebruikten geurharsen zoals mirre en wierook om de tempels te reinigen en goden te eren. Parfum was er niet alleen voor de elite, maar ook voor het hiernamaals: Egyptenaren parfumeerden zelfs hun mummies.
Een prachtig detail: Cleopatra zou haar zeilen hebben laten drenken in geurige oliën, zodat men haar al van ver kon ruiken als ze over de Nijl voer. Of dat waar is? Niemand weet het zeker – maar het illustreert wel hoe sterk geur werd ingezet als verleidelijk wapen.
Romeinen en rozenbaden
De Romeinen namen het over-the-top gebruik van geur naar een nieuw niveau. In openbare badhuizen gebruikten ze geurende oliën, en rijke burgers lieten hun fonteinen rozenwater spuiten. Er zijn zelfs bronnen die beweren dat Nero tijdens banketten rozenblaadjes liet regenen op zijn gasten – inclusief geur.
Toch ging het niet alleen om luxe: geur werd ook gebruikt als bescherming tegen ziekte. Men dacht dat stank ziek maakte, en dat geur juist gezond hield. Een gedachte die eeuwen zou blijven hangen.
Middeleeuwen: geur als bescherming
In de donkere middeleeuwen werd geur vaak gebruikt uit angst. Tijdens pestuitbraken droegen mensen buidels met kruiden (zoals lavendel, rozemarijn en kamfer) om hun nek, in de hoop besmetting te voorkomen. De bekende pestdoktersmaskers met lange snavels waren gevuld met sterk ruikende ingrediënten.
Een anekdote die me altijd is bijgebleven, is die van de ‘Vier Dieven Azijn’. Volgens de legende overleefden vier dieven de pest terwijl ze lichamen beroofden, omdat ze zich insmeerden met een azijnmengsel van geurige kruiden. Later werd dit recept als bescherming verkocht in apotheken.
Van hof naar huis
In de 17e en 18e eeuw werd geur opnieuw een statussymbool, vooral aan het Franse hof. Parfums werden zoet, rijk en overweldigend – deels om slechte hygiëne te maskeren. De paleizen roken naar amber, muskus, bloesem en… bedorven lucht. Geen wonder dat men geur overal op spoot: kleding, zakdoeken, meubels en zelfs pruiken.
Later, met de opkomst van moderne hygiëne en chemie, veranderde geur van ‘camouflage’ naar ‘beleving’. En vandaag? Geur is nog steeds overal – maar wíj kiezen nu zelf of het ontspant, opfrist of verkoopt.
Geur in het heden: van marketing tot mindfulness
Vandaag de dag speelt geur nog steeds een belangrijke rol – misschien wel meer dan ooit. In winkels worden geuren gebruikt om het koopgedrag te beïnvloeden. In hotels zorgt een kenmerkende geur voor herkenbaarheid en een gevoel van luxe. Zelfs in ziekenhuizen wordt geur ingezet om stress te verminderen.
Ook thuis is geur steeds bewuster onderdeel van ons welzijn. We gebruiken diffusers om te ontspannen, geur om ons te concentreren of juist tot rust te komen. Geur is onderdeel geworden van onze dagelijkse routines – zoals tandenpoetsen of muziek luisteren.
En dat is precies waar ik met GeurFris op aansluit: geurverspreiding die je niet overweldigt, maar die stilletjes bijdraagt aan een prettige sfeer – zonder chemicaliën of overdreven parfum.
Geur is tijdloos – en persoonlijk
Of het nu wierook in een tempel is of een frisse diffuser in je hal: geur verbindt tijdperken, culturen en mensen. En het mooie is: geur blijft altijd persoonlijk. Wat voor jou troostend ruikt, roept bij een ander herinneringen op aan vakantie of jeugd.
Zelf vind ik het bijzonder dat ik met GeurFris mag bijdragen aan geurbeleving in het dagelijks leven – op een manier die subtiel, veilig en prettig is. Wie weet, misschien schrijven mensen over honderd jaar ook over onze geuren als onderdeel van hun geschiedenis.